Lassakoorts ingedijkt dankzij snelle interventie

Begin dit jaar werd het hôpital St. Martin in Papané, een van de ziekenhuizen die door de Stichting Hubi & Vinciane wordt ondersteund, opgeschrikt door een uitbraak van Lassakoorts. Een patiënt en twee personeelsleden bezweken aan de uiterst besmettelijke virusziekte. Dankzij de snelle interventie van het personeel en de autoriteiten kon een epidemie voorkomen worden.

201606_Lassakoorts_P1070152

‘We dachten aanvankelijk aan ebola. Pas op 27 januari kregen we de bevestiging dat het om Lassakoorts ging.‘

In buurland Nigeria steekt Lassakoorts bijna jaarlijkse de kop op, maar Benin werd er pas voor de tweede keer mee geconfronteerd. Het was in hôpital St. Martin dat de eerste patiënt begin januari werd geïdentificeerd. De ziekte lijkt in eerste instantie op griep, maar leidt daarna tot bloedingen. Het virus wordt op mensen overgedragen door contact met besmette ratten of met het lichaamsvocht van patiënten. De ziekte is erg besmettelijk en dodelijk. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie stierven sinds november 2015 in heel West-Afrika meer dan 160 mensen aan Lassakoorts. de meesten van hen in Nigeria. In Benin werden 51 gevallen geregistreerd en vielen 25 doden.

‘Op 3 januari werd de eerste patiënt binnengebracht op de materniteit, vertelt dokter Emile Cossi Kouthon, hoofd van de dienst Pediatrie in hôpital St. Martin. ‘Het was een vrouw uit Kassouala, een dorp aan de grens met Nigeria ,op 25 kilometer van het hospitaal. Ze was 6 maanden zwanger. De vrouw werd naar ons doorverwezen omdat ze al meer dan twee weken koorts had, moest overgeven en onder meer klaagde over hoofd- en keelpijn. Op 5 januari overleed ze op de spoeddienst.

Iets meer dan een week later werden 6 personeelsleden van ons hospitaal ziek. Ze maakten deel uit van het team dat de vrouw had verzorgd. Twee van hen stierven. De anderen konden gelukkig genezen dankzij de toediening van antivirale medicijnen (Ribavirine). Als deze binnen de 6 dagen worden ingenomen, kan er een doeltreffende behandeling worden opgestart. Het was dus ook belangrijk om iedereen te waarschuwen dat ze bij hoge koorts direct naar het ziekenhuis moesten komen.’

Meteen na het eerste geval werden de autoriteiten gealarmeerd. De gezondheidsdienst kwam ter plekke om de patiënt te onderzoeken. ‘We dachten aanvankelijk aan ebola,’ zegt dokter Kouthon. ‘Pas op 27 januari kregen we de bevestiging dat het om Lassakoorts ging. ‘

201606_Lassakoorts_P1070115

In het ziekenhuis werd de noodtoestand uitgeroepen en een actieplan opgezet. ‘We maakten een lijst van de zaken die we het meest dringend nodig hadden, vervolgt dokter Kouthon. ‘Niet alleen de Stichting Hubi &Vinciane kwam ons meteen ter hulp, maar ook o.a. het ministerie van Volksgezondheid, de Wereldgezondheidsorganisatie, USAid en Memisa. Ze zorgden onder meer voor beschermingsmateriaal voor het medisch personeel, een nieuwe waterput en mobiele kraantjes.

Aan de ingang van het ziekenhuis werd een tent opgesteld waar de temperatuur van alle binnenkomende patiënten werd opgemeten. Ze kregen een lijst voorgelegd met vragen als: hebt u koorts? Diarree? Bloedingen? Wie meer dan 3 keer positief antwoordde, werd als verdacht geval gemarkeerd en moest voor 21 dagen naar de quarantaineruimte.

De verplegers die de verdachte gevallen verzorgden kregen extra bescherming. Voordat ze de ‘rode zone’ betraden- het gebouw waar de risicopatiënten verbleven dat was afgezet met een rood lint- trokken ze speciale kledij aan. Ze droegen witte pakken, maskers en duikbrillen zoals we die kennen van de beelden van de ebola-epidemie. Na elk bezoek werd de witte overall verbrand en handen en laarzen ontsmet met chloorwater.

201606_Lassakoorts_P1070124

De maatregelen hadden effect. Op 6 maart konden de laatste verdachte patiënten het ziekenhuis verlaten nadat een bloedtest aanwees dat ze het virus niet meer in hun lichaam hebben. ‘De overheid heeft goed en efficiënt gereageerd. Het had anders een catastrofe kunnen zijn,’ zegt dokter Kouthon ‘

Mevrouw Salamatou Kora Ponou, prefect van Borgou-Alibori, bevestigt dit. ‘De overheid zette ook grootschalige sensibiliseringsacties op touw. Via radio-uitzendingen en de pers werd opgeroepen om geen handen meer te schudden en ze regelmatig te wassen. Ook werd de consumptie van ratten verboden. Alle verkiezingsbijeenkomsten werden opgeschort. Aan de grensovergangen met Nigeria werd iedereen die het land binnenkwam systematisch gecontroleerd op koorts.

‘De overheid heeft goed en efficiënt gereageerd.
Het had anders een catastrofe kunnen zijn’

Om de ziekte te voorkomen is het belangrijk om te blijven hameren op het feit hoe belangrijk hygiëne is. Dit motiveert me extra om bijkomende maatregelen te treffen op dit vlak. Mensen moeten weten dat ze hun voedsel moeten koken en hun maniok niet op de grond mogen laten drogen waar ratten deze besmetten met hun urine.’

De uitbraak heeft wel gevolgen gehad voor het ziekenhuis St. Martin. In de weken erna durfden mensen niet meer naar het ziekenhuis komen. ‘Het aantal patiënten halveerde,’ zegt dokter Kouthon. ‘Maar langzamerhand normaliseert de situatie.’