35 jaar Hubi & Vinciane

Fundraising, het is een stiel apart. Ik had nooit durven dromen dat we er met Hubi & Vinciane zo bedreven in zouden kunnen worden en dat we er tegelijkertijd zoveel plezier aan zouden beleven. Na twee ronduit succesvolle avonden in het Huis van de Toekomst in Vilvoorde, editie 2015 en 2016, mochten we ons dit jaar op 8 oktober nestelen in het rode pluche van het intieme Wagehuys in Leuven, met dank aan de stad voor de ondersteuning.

De vorige keren “spaarden” we voor een ambitieus boerderijproject in Benin, en probeerden we ook jonge vrouwen te ondersteunen bij hun eerste stappen als prille ondernemer op de lokale marktjes.

Dit jaar, in Leuven, zetten we in op de toekomst van de kinderen ter plaatse en zamelden we geld in voor de strijd tegen ondervoeding. Helaas een thema dat actueler is dan ooit, denken we maar aan de recente oproep van de VN. De organisatie waarschuwde een half jaar geleden voor een ongeziene hongersnood in Afrika en het Midden-Oosten.

Omdat Hubi & Vinciane niet alleen wil remediëren, maar ook duurzame oplossingen wil bieden, kon u als sympathisant intekenen op verschillende mogelijkheden. Dankzij uw steun kunnen we eerstehulppakketjes voor ernstige ondervoeding aankopen, maar ook weegschaaltjes voor baby’s, en we kunnen zelfs investeren in een schooltuin, waar de kweek van voedzame mango’s de kinderen ten goede komt.

Het werd in het Wagehuys opnieuw een middag vol warmte, plezier en ook hoop voor de toekomst. We vierden dan ook een bijzonder feestelijk jaar: 35 jaar geleden werd Hubi & Vinciane opgericht, ter nagedachtenis van het jonge koppel dat er ontwikkelingswerk deed, maar veel te vroeg omkwam in een vliegtuigcrash. In een gesprek met Pascale Van Assche, bestuurster van de stichting, konden we nog eens vaststellen hoe rijk die voorbije periode wel is geweest, en hoeveel plannen er nog zijn voor de komende jaren.

Maar hoop én visie is ook wat onze gasten die middag met ons deelden. Philippe Henon van Unicef bracht ons een erg levendige getuigenis, dankzij z’n ervaring op het vlak van hulpverlening voor ernstig ondervoede kinderen. Hij legde ook uit dat organisaties zoals Unicef meer willen inzetten op zelfredzaamheid en responsabilisering van de regio’s zelf. En een bevlogen Réginald Moreels, oprichter van AZG België en nog altijd actief als oorlogschirurg in conflictgebieden, ging geen taboe uit de weg, maar schetste ook een trotse toekomst voor Afrika, met veel potentieel voor groei en ondernemerschap.

Hoopvol en aanstekelijk was ook de muziek in “ons Wagehuys”, met dank aan twee volbloed kunstenaars, die (net als onze sprekers) zonder aarzelen toezegden voor deze benefiet. Raf Walschaerts, ingetogen én krachtig aan de piano, bezorgde ons kippenvel. En Lubiana, wonderlijk jong talent uit Brussel, met roots in Kameroen, kreeg de hele zaal mee aan het zingen. Zomaar, op een druilerige zondagmiddag.

Mag ik Lubiana, Raf, Réginald en Philippe nog eens bedanken voor een prachtige namiddag? Mag ik u bedanken, voor uw trouw en steun, net als onze sponsors? Mag ik onze vrijwilligers omhelzen, voor al dat werk, het dessertenbuffet, en het enthousiasme? En wie zin heeft om mee te doen (want dat hoorde ik die middag): kom erbij, op naar de volgende keer!

Kathleen Cools