De halve marathon ‘RUN FOR BOKO’ was voor ons, deelnemers, meer dan een loopwedstrijd. Het werd vooral een fantastische en diepmenselijke belevenis. Het was, voor de 14 deelnemers, een allereerste ervaring met hardlopen in Afrika. Voor het eerst mochten we de typisch Beninse hartelijkheid en gastvrijheid ondervinden.
We ontdekten als groep ook de rijke cultuur van dit land: de Zangbeto dansen in Grand Popo, het palendorp in het Aguégué-meer (Ganvie), de ‘Porte de Non-Retour’ in Ouidah, de koninklijke paleizen van Abomey, enz… Allemaal waren we sterk onder de indruk na het bezoek aan het ziekenhuis St Jean de Dieu Boko en het weeshuisje in het dorp van Boko.
Vele maanden lang hadden we ons goed voorbereid op dit evenement, uiteraard op sportief vlak, maar vooral ook met het zoeken naar sponsors. Met succes: meer dan 10.000 euro werd bijeengebracht. Met dit budget werden een verwarmingstafel voor vroeggeborenen en twee meettoestellen voor zuurstofconcentratie gekocht voor de dienst pediatrie.
En dan de RUN zelf:
6 uur ’s morgens: om de warmte een loef af te steken verzamelen de deelnemers zich vroeg: aftastend, zenuwachtig, trots ook dat we eindelijk aan de start mogen komen. Ook supporters arriveren in grote getalen!
De 14 atleten verenigen zich met een 30-tal Beninezen, allen werknemers van het ziekenhuis; verpleging en dokters, secretariaat- en onderhoudspersoneel. Ook zij hebben de voorbije maanden regelmatig getraind om voldoende fit te zijn. Hun deelname is voor ons een onverhoopt succes en een mentale opsteker. Er volgt een speech, nog een speech en uiteindelijk ook nog een wegbeschrijving. Na de uitleg over de derde bocht naar links zijn we het noorden even kwijt – maar dan weerklinkt eindelijk het startschot. We zijn vertrokken!
Het enthousiasme in de groep werkt aanstekelijk. In de dorpjes worden we toegejuicht door de vele dorpelingen. Onderweg is het een beetje zoeken, niet iedereen loopt dan ook dezelfde afstand en niet iedereen krijgt flesjes water aangereikt. Maar allemaal halen we de eindmeet, dolgelukkig en ontroerd.
’s Avonds worden we getrakteerd op een Afrikaans feestje. We gooien onze benen los op de dansvloer, een betere stretching bestaat niet, we amuzeren ons. Wat een ambiance.
We hebben er van genoten en genieten nog na.
Daarom hebben we met veel enthousiasme beslist om op 1 april 2016 een volgende editie te organiseren.
Pascale Van Assche – Pascal Laviolette