Getuigenis van een vrijwilliger: Tinne & Denise

Ons reisverhaal: Benin augustus 2014
12 augustus, eindelijk was het zover…

We, 2 ervaren verpleegkundigen, mochten vertrekken naar Boko in Benin om mee te werken in een ontwikkelingsproject. Onze droom werd werkelijkheid dankzij Pascale van Hubi & Vinciane.  Wat zou ons allemaal te wachten te staan?

Na enkele uren vliegen stonden we in een totaal andere wereld  alsof de tijd had stilgestaan.

Tijdens de lange busrit naar Boko gaven wij onze ogen de kost, alle impressies verwerken die aan ons voorbij gingen.  In Boko werden we hartelijk ontvangen door het leidend team van het ziekenhuis.

Liesbeth en Marie, 2 jonge verpleegkundigen, verbleven op hetzelfde tijdstip in Papané waar zij in het hospitaal werkten zoals wij. Het was hartverwarmend om problemen en activiteiten samen te bespreken. In het begin was het echt wel nodig om bij jezelf een knop om te draaien wat middelen, therapie & omstandigheden betreft. Het is hartverscheurend als een leven ophoudt omdat middelen niet verder reiken en in de westerse wereld al die middelen zo vanzelfsprekend zijn.

Na enige tijd konden we ons beter in hun wereld, zonder technologie, inleven. We werkten op verschillende diensten en wisselden ervaring met elkaar uit. De gloednieuwe spoedgevallendienst was al een hele verbetering , ook daar gaven we elkaar advies en werkten we samen.

Een hospitaalgebeuren is een heel ander gegeven dan hier bij ons:  families van de patiënten verblijven allen rond het hospitaal en verzorgen hun familielid. Een mooie leefgemeenschap waar het Afrikaanse leven niet ophoudt. Het leven wordt geleefd!

De eenvoud, het gedragen worden, respect, le joie de vivre, altijd die lach, die dans, die kracht om verder te leven ondanks de omstandigheden, dat alles raakte ons! Wij voelden ons nooit alleen, helemaal opgenomen in hun midden en hebben er mooie contacten van overgehouden: heel hartverwarmend!

De sfeer is er goed, leidinggevenden willen vooruit en iedereen is betrokken bij het leed van de medemens. Hopelijk kan het hier verder uitgroeien tot een mooi hospitaal waar de medische wetenschap kan groeien en velen kunnen geholpen worden.

Terug op Belgische bodem is het moeilijk om terug te aarden, het leven van daar laat je niet los … het heeft ons geraakt!

We hopen zeker terug te gaan

Tinne & Denise