De Stichting Hubi & Vinciane werd in 1982 opgericht ter nagedachtenis van Dr. Hubi (Hubert) Adriaens en van zijn verloofde Vinciane Van Assche. Hubi was geneesheer-directeur in het brousseziekenhuis van Papané. Vinciane gaf les in het college van Tchaorou telkens ze Hubi kwam bezoeken in Benin. Beiden kwamen om het leven tijdens een terugreis naar België. Hun ‘droom’ voor Benin werd verdergezet door hun families, die hiervoor de Stichting Hubi & Vinciane hebben opgericht.
Maar hoe is het allemaal begonnen?
In 1966 richtten de zusters Trappistinnen van de orde van de Cisterciënzers een ziekenhuis in Boko (Saint Jean de Dieu) op. Zij waren toen al 5 jaren actief in de regio en kregen steeds meer vragen voor medische hulp. De bevolking van Tinré schonk hen een terrein van 13 ha.
In 1977 kwam dr. Hubert Adriaens (Hubi) het medisch team versterken voor een stage van één jaar. Het ziekenhuis Saint Martin in Papané is min of meer te vergelijken met het ziekenhuis in Boko. Het werd opgericht in 1972 en kende aanvankelijk een moeizame start. De werking werd verschillende keren onderbroken. De stichter, dr. Franken, had een wankele gezondheid en moest na korte tijd geëvacueerd worden. Zijn opvolger, dr. Jean-Paul Van Liefferinge (nadien bestuurder van de Stichting), moest voor de geboorte van zijn tweede kindje – bij gebrek aan gespecialiseerde zorgen ter plaatse – met zijn gezin tijdelijk naar België teruggaan.
Op dit punt duikt Hubi op in het verhaal van het Hôpital Saint-Martin. In 1978 was hij bereid om voor enkele maanden zijn stage en specialisatie chirurgie te onderbreken om Jean-Paul in Papané te vervangen. Het beviel hem zo goed dat hij kandidaat was om in maart 1979 de functie van arts-directeur over te nemen.
Voor zijn medewerkers en patiënten was Hubi de draaispil, ook bij de uitbreiding van het ziekenhuis. Onvermoeibaar als hij was, gooide hij zich volledig op het project en ondersteunde hij zijn medewerkers in hun professionele verantwoordelijkheid.
Zijn verloofde Vinciane was onder de indruk van de moeilijke omstandigheden waarin jonge meisjes en vrouwen leefden. Ze begon tijdens haar bezoeken aan Hubi les te geven in het Collège d’Enseignement Général van Tchaourou om het tekort aan leerkrachten op te vangen. Hierbij concentreerde ze zich voornamelijk op de opleiding van jonge meisjes.
Aan deze schitterende samenwerking kwam een tragisch einde toen Hubi en Vinciane op 16 november 1981 omkwamen in een vliegtuigongeval. Die reis had als doel afspraken te maken met de stageleider in België om de specialisatie-chirurgie van Hubi verder te zetten. En ze wilden ook hun huwelijk voorbereiden. Door deze dramatische wending werd het langzaam opgebouwde, broze evenwicht in de structuur en de werking van het ziekenhuis in Papané gedestabiliseerd.
Eerst werd er gedacht om het ziekenhuis te sluiten. Maar in 1982 gaf de Stichting Hubi & Vinciane een tweede leven aan het engagement van Hubi en Vinciane: werken aan een betere toekomst voor de minstbedeelden in de regio Parakou in Benin.
Wat begon met steun aan het ziekenhuis en de school (waar Hubi en Vinciane actief waren) evolueerde stilaan tot een brede waaier van activiteiten binnen gezondheidszorg , onderwijs , en landbouw met als doel de integrale streekontwikkeling in de regio.
Tot op vandaag groeit de Stichting Hubi & Vinciane met ambitie verder en hierbij bouwt zij intense partnerschappen op!