Mijn naam is Marcienne Houenou
Ik kom uit een bescheiden gezin van 4 kinderen, ik heb 2 broers en een zus. Op het college volgde ik Boekhouding en nadien haalde ik mijn universitaire diploma in Accountancy, optie ziekenhuismanagement. Mijn ouders hebben me altijd aangespoord om verder te studeren maar we hadden het niet breed thuis, maar gelukkig had ik via het ingangsexamen recht op een studiebeurs.
Na mijn studies heb ik slechts twee maanden moeten wachten voor ik werd aangeworven in het hospitaal Saint Jean de Dieu van Boko. Dat was een ongelofelijke meevaller, want de meeste afgestudeerde jongeren in Benin zijn een lange tijd werkloos en vinden uiteindelijke een job nadat ze stages doen her en der.
Het ziekenhuis van Boko bood me ondanks mijn jeugdige leeftijd de job aan als gestionnaire, een nieuwe functie die een beter beheer moest garanderen. Ik was nog geen 24 en ik kreeg de gelegenheid om alle kennis en ervaringen opgedaan tijdens mijn stages toe te passen in het echte leven! Zo heb ik hervormingen en herschikkingen doorgevoerd in het personeels- en in het voorraadbeheer en ook de nodige procedures en management tools geïntroduceerd.
Dankzij de cofinanciering van DGD en de Stichting, kon ik in die tijd een masteropleiding management volgen en ook interessante bijkomende cursussen van kortere duur met ondersteuning van CDI-Bwamanda – de toenmalige NGO-partner van SHV.
Na bijna 15 jaar in het ziekenhuis voelde ik de behoefte aan nieuwe ervaringen en diende mijn ontslag in om samen met enkele vrienden een commerciële activiteit op te zetten. Het ondernemerschap zit me in het bloed. Als jong meisje ging ik tijdens de vakanties mee met mijn moeder naar de markt van Dantokpa om haar te helpen in de kleine boutique.
Om het contact met mijn opleiding niet te verliezen, nam ik het aanbod aan om vanaf januari 2018 aan de slag te gaan als directrice van het lokale team van de Stichting, een jong en geëngageerde groep die de programma’s landbouw en onderwijs opvolgt. Deze nieuwe ervaring geeft me het gevoel iets bij te dragen voor mensen die het echt nodig hebben. In deze job moet ik niet zozeer beheren, maar samen met anderen nadenken, oplossingen zoeken, ze uittesten en de resultaten ervan evalueren.
Het is heel stimulerend om samen projecten op te zetten, ze verder te kunnen ontwikkelen en te komen tot een succesvol resultaat. Het malnutritieprogramma moet een voorbeeld worden voor andere dorpen en hopelijk zelfs navolging krijgen in andere departementen. Deze job biedt me bovendien de opportuniteit om weer andere partners, instellingen en mensen te leren kennen die expertise hebben in gezondheid, landbouw en onderwijs. Het is verbazingwekkend hoeveel er kan gebeuren en hoeveel er al gebeurt op het terrein!
Ook al moet ik er vaak voor reizen en mijn 3 zonen achterlaten, deze ervaringen zijn het waard. Ik wil voluit mee de uitdaging aangaan van de Stichting Hubi en Vinciane om de ondervoeding sterk te reduceren bij de bevolking in de regio’s Tchaourou, Parakou en N’Dali.
