Eén jaar later
Eén jaar geleden op 27 oktober 2017 vertrokken wij – Patje, Myriam, Nadine, Sabine, Patti, Michael, Fabienne, Jo, Peter, Willy en Ann -, naar Benin om de projecten van stichting H&V te bezoeken en om mee haar 35ste verjaardag te vieren.
De meesten van ons kenden het land enkel door onze betrokkenheid bij de stichting en waren dan ook nieuwsgierig naar haar realisaties in Parakou en omgeving. Benin heeft bij ons allen diepe emoties opgewekt en veel intense indrukken hebben we mee naar huis genomen. Indrukken en emoties die na één jaar ons nog steeds bijblijven, zo bleek tijdens onze eerste bijeenkomst na de reis.
“Welk moment is je vooral bijgebleven?” is een moeilijk vraag omwille van de verscheidenheid aan herinneringe. De stoet door de straten van Parakou met honderden dansende en lachende mensen begeleid door een kleine fanfare en voorop een groot spandoek gedragen met de slogan ‘Réaliser un rêve avec le Benin’. De maaltijd bij de aartsbisschop, de plechtige misviering waar we werden uitgenodigd om over onze betrokkenheid met de stichting te getuigen. En de officiële feestviering met toespraken van de minister, de bisschop, de burgermeester en natuurlijk Pascale. Indrukwekkend hoeveel mensen er in Benin bij de stichting betrokken zijn!
In de ziekenhuizen van Papané en Boko en in de dispensaire van het dorp Kassouala waren we diep aangedaan over de inzet van het personeel om een goede gezondheidszorg aan te bieden.
Ook een blijvende herinnering is de hartelijke ontvangst van de scholieren en leraars van de lagere school van Koro, waar een feestje was ter inhuldiging van de nieuwe toiletten en een waterput. Tijdens ons bezoek aan de ‘Banc céréale de Mareborou’, een opslagplaats voor granen gefinancierd door de stichting, sloeg een groep vrouwen keihard met stokken op de vruchten om sojabonen te lossen van de aar, allen gehuld in een wolk van stof, één van de vrouwen droeg daarbij een baby op haar rug.
Bij het bezoek aan al de projecten konden we altijd een gedrevenheid, inzet en een positieve energie ervaren ondanks de beperkte middelen en de weinige technische uitrustingen, allen waard om gesteund te worden!
Tijdens het toeristisch deel van de reis hebben we de veelheid aan landschappen en de cultuur van Benin leren kennen. Confronterend was de boottocht naar Ganvié, het paalwoningendorp in de lagune van Cotonou waar we eerst langs bewoonde vuilnisbelten voeren om dan in een schilderachtig paaldorp terecht te komen; en choquerend het bezoek aan de slavenroute in Ouidah – Unesco werelderfgoed. Van hieruit zijn ontelbare Afrikanen als slaven naar de nieuwe wereld gebracht.
Interessant de uitleg over traditionele visvangst op het meer van Possotomé, het bezoek aan Voudoun tempels in de dorpjes, de koningspaleizen te Abomey.
