Ik ben 43 jaar oud, echtgenote van Tchassaman en moeder van 5 kinderen, waarvan 1 jongen van 17 jaar en vier meisjes. Na mijn humaniora in 1998 te Bohicon, ben ik verder gaan studeren met een beurs van de staat aan de Geneeskundige Faculteit te Calavi. Na 7 jaar was ik afgestudeerd als huisarts. Ik heb mijn eerste werk als huisarts opgenomen op 8 januari 2007 te Boko.
Na vijf jaar op deze post ben ik me gaan specialiseren in obstretische gynecologie gedurende 4 jaar, 3 jaar te Cotonou en 1 jaar in België, vooraleer in 2017 terug te keren naar Boko maar nu als gynaecologe.
Ik verlaat mijn huis ‘s morgens om 7 uur en ben 45 minuten later in Boko. Mijn werkdag begint met het bezoek aan de ziekenhuiszalen, nadien ga ik naar de consultatie. Gemiddeld doe ik 200 prenatale consultaties en een 90 tal keizersnedes per maand.
Ik hou van mijn job en besteed er het grootste deel van mijn tijd aan. Ik werk 10 tot zelfs 11 uur per dag afhankelijk van het aantal spoedgevallen, terwijl de officiele arbeidstijd bij ons – we zijn een ‘confession religieuse’ beperkt is tot 8 uur.
De meerderheid van de interventies en van de keizersnedes zijn geïmproviseerd, omdat de de zieken zich pas heel laat aanmelden in het ziekenhuis bij gebrek aan middelen om medikamenten te kopen.
Soms zijn er geprogrameerde interventies, zoals bijvoorbeeld een vrouw met een baarmoedermyoom. Zij werd met succes geopereerd en verkeert nu in uitstekende gezondheid.
Tegen 19 uur keer ik terug naar mijn familie om aanwezig te zijn bij de huishoudelijke taken. Bij mijn tweede bezigheid kan ik beroep doen op hulp van een zogende moeder, die op de kinderen let tijdens mijn afwezigheid en een jong meisje dat op het kleinste past.
Ik wil de Stichting in het bijzonder bedanken voor de versterking van het personeel en wens haar nog een lang voortbestaan.